Bedrogen vrouw Marloes (29): 'Ik was 40+1 weken zwanger toen hij zei te twijfelen over ons'Lees ook
Rode vlaggen
“Ik weet nog goed dat ik de allereerste rode vlag zag toen Mara, een gezamenlijke vriendin, afscheid nam na een avondje eten. Iedereen knuffelde elkaar, maar de knuffel tussen Mara en Chris duurde ongewoon lang. Het was ongemakkelijk. Zó ongemakkelijk dat ik zelfs wegkeek omdat het voelde alsof ik iets onderbrak.
Toen ik hem daar later naar vroeg ontkende hij natuurlijk, hij zei dat ik dingen zag die er niet waren. Dat ik mijn eigen onzekerheid op hem aan het spiegelen was. Dit geloofde ik en zo ging het een aantal maanden door. Mijn onderbuikgevoel bleef opspelen over hen, maar hij bleef zeggen dat er écht niets was. Gek genoeg was ik blind voor wat zich onder mijn neus afspeelde, ook al deed mijn intuïtie behoorlijk zijn werk op dat moment.
Uiteindelijk kwamen we op een soort dood punt in onze relatie terecht waardoor ik nogmaals therapie opperde. Deze keer was hij daar ook klaar voor, dus we gingen samen zo’n traject in. Ondertussen ging hij samen met haar naar een dagfestival, waar ik me totaal niet comfortabel bij voelde, en werden ze niet veel later betrapt door een vriend van ons. Wederom een gevalletje ‘iets te innig afscheid’. Die vriend was natuurlijk boos en maakte duidelijk dat hij vond dat ik dit moest weten, en gaf Chris de kans om het op te biechten. Dat gebeurde uiteindelijk een paar weken later.
Hij vertelde dat hij een keer met Mara had gezoend, maar dat dit echt het enige was. Ik was natuurlijk totaal over de zeik, maar hij toonde meteen heel veel spijt. Dat gaf me op de een of andere manier het vertrouwen dat we hier nog wel uit konden komen.”
Bedrogen Vrouw Julie (34): 'Ik hield mezelf voor dat het beter zou worden, zonder al zijn schulden'Lees ook
Dagboek
“Bij relatietherapie gaf hij toe dat het wat dieper zat dan alleen die zoen, hij was verliefd. Maar ‘verder was er echt nog niets gebeurd’. Hij gaf aan dat hij de verbinding in onze relatie miste, wat ik begreep: onze band was toen ook niet op zijn best. Maar dat is gelukkig iets waar je nog aan kan werken. Helaas kwamen er de weken daarna steeds meer dingen aan het licht. Hij bleek vaker met Mara te hebben gezoend en ook stiekem met haar af te hebben gesproken. Geen slippertje dus, maar een affaire.
Stukje bij beetje kon ik de hele puzzel leggen. Etentje met collega’s? Afspraak met Mara. Sportsessie? Mara. Het waren klappen in mijn gezicht en ik snapte ook niet waarom hij erover bleef liegen: het was toch inmiddels wel duidelijk dat alles tóch wel uit zou komen?
Het ergste was toen ik zijn dagboek vond. Daarin omschreef hij tot in detail wat hij voor haar voelde en wat zij bij hem losmaakte. Compleet met fantasieën. Dat dagboek was heel heftig om te lezen, hij leek wel obsessief verliefd op haar. Dat was ook het moment waarop ik hem vroeg om contact met haar af te breken, om haar te blokkeren op zijn telefoon. Je raadt het al: hij zei ‘ja’, maar dat gebeurde natuurlijk niet.”
Zelfstandiger dan ooit
“Wat denk ik heel goed is geweest, is dat we apart in therapie zijn gegaan. Dat heeft mij in ieder geval verder geholpen en het liet me inzien dat het voor ons samen gewoon te laat was: er was al te veel kapot. De liefde waarvoor ik wilde vechten, was er allang niet meer. De doorslag kwam toen Chris naar het buitenland moest voor werk. Ik besefte in die weken dat ik prima op mijn eigen benen kon staan, en dat ik het goed kon rooien samen met mijn zoontje.
Dat gaf me de kracht om bij hem weg te gaan en op zoek te gaan naar een eigen huis. Het duurde even, maar ik heb nu een plek waar ik me fijn en veilig voel. Met Chris heb ik co-ouderschap en ons zoontje is om de week bij mij. We hebben goed contact en eten soms nog met zijn drietjes.
De vriendengroep is wel totaal uit elkaar gevallen door alles wat er gespeeld heeft. Ik kijk met gemengde gevoelens terug op dit alles: zijn er meer dingen die ik nog helemaal niet weet? Wíl ik wel alles weten? Het heeft wel een flinke impact gehad op mijn vertrouwen in andere mensen. En tegelijkertijd ben ik ook gewoon hartstikke trots op de situatie zoals-ie nu is: ik voel me sterker en zelfstandiger dan ooit, rock het co-ouderschap en heb veel van de situatie geleerd. Met name dat ik echt op mijn intuïtie moet vertrouwen: die vertelt je altijd de waarheid, als je er maar goed naar luistert.”
Oproep
Ben jij ook ooit bedrogen en wil je jouw verhaal (anoniem) delen op LINDA.nl? Mail in het kort jouw ervaringen samen met je naam, leeftijd en telefoonnummer naar ellen.hensbergen@linda.nl.
*Sarah vertelt haar verhaal anoniem. Haar echte naam is bij de redactie bekend.
Daphne (33) werd bedrogen: 'Hij nam onze baby mee op dates met haar, het léf'Lees ook
